Wystawa Zamoyskiego w Muzeum Literatury w Warszawie
- Lokalizacja: Warszawa
- Konkurs: I Nagroda / 2022
- Projekt: 2023 - 2024
- Powierzchnia: 23 646 m2
- Inwestor: Międzynarodowy Instytut Biologii Molekularnej i Komórkowej w Warszawie
Pomimo, iż dzieło Zamoyskiego silne zespolone jest z jego biografią i teorią artystyczną to prezentacja w Muzeum Literatury odchodząc od modułu klasycznej wystawy monograficznej ukazuje twórczość Augusta Zamoyskiego w układzie problemowym, ujawniając źródła inspiracji, główne tematy jego sztuki: portret, figura, studium aktu, tematy religijne oraz drogę kształtowania jego poglądów artystycznych o celu sztuki i sensie życia.
Poszczególne działy zbudowane z dzieł rzeźbiarskich Zamoyskiego zostaną dopełnione odpowiednimi szkicami rysunkowymi oraz wyborem archiwaliów ze zbiorów największego na świecie archiwum artysty znajdującego się w Muzeum Literatury w Warszawie. Ekspozycję dopełnią powiększenia unikalnych fotografii archiwalnych oraz cytaty z wypowiedzi samego artysty ( z licznych publikowanych tekstów oraz jego nigdy nie publikowanego dziennika) oraz fragmenty niezwykle bogatej korespondencji rzeźbiarza. Cytaty te utworzą swoistą nić narracyjną wystawy, sprawiając wrażenie, że to sam Zamoyski oprowadza po niej widza.
Prezentowany materiał: rzeźby Augusta Zamoyskiego wypożyczone z muzeów i kolekcji prywatnych polskich i zagranicznych (Wiedeń), głównie z Musée Auguste Zamoyski w Prieuré des Granges-Sylvanés koło Tuluzy oraz Muzeum Narodowego w Warszawie, a także z Muzeum Sztuki Nowoczesnej (MASP) w São Paulo (łącznie ok. 110 rzeźb), zestawione z szerokim wyborem materiałów z archiwum artysty: fotografii, rysunków oraz korespondencji, rękopisów, dokumentów oraz pamiątek zostanie podzielony na sześć segmentów:
Hol muzeum I. Introdukcja: biogram artysty – skrócone kalendarium życia i twórczości Augusta Zamoyskiego.
Sala 1: II Korzenie – Jabłoń. Zrośnięty z ziemią : nić nawiązana w dzieciństwie z przyrodą, pęd ku naturze
Sala 2: III Spotkanie z Ritą Sacchetto – inicjacja artystyczna Augusta Zamoyskiego (1916-1917)
Sala 3 i 4: IV Formizm. Zamoyski – formista. Okres formistyczny 1918-1924 – około sześcioletni
Sala 5 oraz sala Salve 1 i 2: V „Powrót do porządku” – „Pukam do drzwi kamienia.”
Poszczególne działy zbudowane z dzieł rzeźbiarskich Zamoyskiego zostaną dopełnione odpowiednimi szkicami rysunkowymi oraz wyborem archiwaliów ze zbiorów największego na świecie archiwum artysty znajdującego się w Muzeum Literatury w Warszawie. Ekspozycję dopełnią powiększenia unikalnych fotografii archiwalnych oraz cytaty z wypowiedzi samego artysty ( z licznych publikowanych tekstów oraz jego nigdy nie publikowanego dziennika) oraz fragmenty niezwykle bogatej korespondencji rzeźbiarza. Cytaty te utworzą swoistą nić narracyjną wystawy, sprawiając wrażenie, że to sam Zamoyski oprowadza po niej widza.
Sala Salve 1: Rio de Janeiro 1940–1950 Dina Vierny – akt (1940 –1944) Paryż–Rio de Janeiro
Sala Salve 2 : São Paulo 1950-1955; w tym dwa pobyty w Nowym Jorku 1945 i 1948 r.)
Sala Salve 3: VI Odkrywanie tajemnicy istnienia: metafizyczny (mistyczny) ekspresjonizm.
